100 powiastek dla dzieci/Nowa suknia
←Portret | 100 powiastek dla dzieci Nowa suknia Christoph von Schmid |
Stary płaszcz→ |
Przekład: Jan Chęciński. |
NOWA SUKNIA
Pani T... kazała zrobić dla swojéj córki Adeli, błękitną materjalną suknię na święta Bożego Narodzenia. W wilję wilii, późno już wieczorem, krawiec przyniósł oczekiwane z niecierpliwością ubranie. Adela wybiegła natychmiast do swego pokoiku, ubrała się w nową suknię, która leżała wybornie i przyszła pokazać się matce.
Pani T... zapłaciwszy krawcowi za robotę, rzekła do córki:
„Zimno na dworze; daj temu dobremu człowiekowi kieliszek likieru, ale zapal świecę, bo po ciemku nie znajdziesz flaszki.”
Adela, nie myśląc o czem innem, jak tylko o swoim pięknym stroju, w mgnieniu oka wróciła z flaszką, nalała pełen kieliszek, a podawszy go krawcowi, czekała, aby mu z wielkiéj radości nalać drugi. Krawiec wychylił kieliszek duszkiem, ale w tejże chwili, skrzywił się mocno, i wypluł wszystko, co miał w ustach.
Adela niestosując się do rozkazu matki, niezapaliła świecy i w ciemności, zamiast flaszki z likierem, wzięła butelkę atramentu. To też gdy krawiec splunął wcale niesmaczny płyn, błękitna suknia, została nacętkowaną mnóstwem różnéj wielkości czarnych plam. Biedne dziecko płakało rzewnemi łzami, lecz matka rzekła:
„To następstwo twego nieposłuszeństwa. Jutro pójdziesz w staréj sukni do kościoła, nawet na przyszły rok nie sprawię ci nowéj!”
Ojciec, który właśnie w tym momencie powrócił z miasta, dowiedziawszy się o wypadku dodał:
„Nierozsądny, kto przekłada ciemnotę nad światło, — nieświadomość nad naukę, bo:
„Czy to w domu, czy też w głowie,
„Gdzie brak światła — zwykle tam,
„W chęciach, myślach, czynach, mowie,
„Mnóstwo błędów, mnóstwo plam.